Çevrimdışı
YÖNETİM PLANINDA EV VE SÜS HAYVANI BESLENMESİNİN YASAKLANMIŞ OLMASI
Kat mülkiyetine tabi binanın yönetim planında bağımsız bölümlerde ev ve süs hayvanı beslenmesi yasaklanmış olabilir. Yargıtay, Kat Mülkiyeti Kanunu’nun 9. ve 28. maddeleri gereği bu yasaklamanın söz konusu binada oturan herkesi bağladığını kabul etmektedir. Yargıtay hayvanın tahliyesi için bu yasağı yeterli
bulmakta, hayvandan kaynaklanan bir rahatsızlık olup olmadığını araştırmamaktadır. Bu sıralamadan hareketle, hayvanın tahliyesi için dava açıldığında yönetim planında bağımsız bölümde hayvan beslenmesine dair bir yasak bulunduğu için mahkemeler doğrudan hayvanın tahliyesine karar vermektedir. Mahkeme tahliyeye kararı verir iken, tahliyede bulunanın gerçekten bir rahatsızlığa uğrayıp uğramadığını araştırmamaktadır. Bu durum Türk Medeni Kanunu’nun 737. maddesine dayanarak yapılan şikâyetlerden farklıdır. Yukarıda Türk Medeni Kanunu’nun 737. maddesi kapsamında yaptığımız açıklamalar doğrultusunda hâkim şikâyetçi olan komşu açısından hoşgörü sınırını aşan bir taşkınlık olup olmadığını araştırırken, burada araştırmamaktadır. Ayrıca Türk Medeni Kanunu’nun 737. maddesinde hâkime tanınan takdir yetkisi sayesinde, tahliyeye son çare olarak başvurulması gerekir iken, burada hâkimler ne yazık ki doğrudan tahliyeye karar vermektedir. Yönetim planında hayvan beslenmesine dair yasak var ise, binadaki tüm kat malikleri hayvandan şikâyet.i olmadıklarını mahkemede beyan etseler bile, yine de mahkemeler hayvanın tahliyesine karar vermektedir.
Kat mülkiyetine tabi binanın yönetim planında bağımsız bölümlerde ev ve süs hayvanı beslenmesi yasaklanmış olabilir. Yargıtay, Kat Mülkiyeti Kanunu’nun 9. ve 28. maddeleri gereği bu yasaklamanın söz konusu binada oturan herkesi bağladığını kabul etmektedir. Yargıtay hayvanın tahliyesi için bu yasağı yeterli
bulmakta, hayvandan kaynaklanan bir rahatsızlık olup olmadığını araştırmamaktadır. Bu sıralamadan hareketle, hayvanın tahliyesi için dava açıldığında yönetim planında bağımsız bölümde hayvan beslenmesine dair bir yasak bulunduğu için mahkemeler doğrudan hayvanın tahliyesine karar vermektedir. Mahkeme tahliyeye kararı verir iken, tahliyede bulunanın gerçekten bir rahatsızlığa uğrayıp uğramadığını araştırmamaktadır. Bu durum Türk Medeni Kanunu’nun 737. maddesine dayanarak yapılan şikâyetlerden farklıdır. Yukarıda Türk Medeni Kanunu’nun 737. maddesi kapsamında yaptığımız açıklamalar doğrultusunda hâkim şikâyetçi olan komşu açısından hoşgörü sınırını aşan bir taşkınlık olup olmadığını araştırırken, burada araştırmamaktadır. Ayrıca Türk Medeni Kanunu’nun 737. maddesinde hâkime tanınan takdir yetkisi sayesinde, tahliyeye son çare olarak başvurulması gerekir iken, burada hâkimler ne yazık ki doğrudan tahliyeye karar vermektedir. Yönetim planında hayvan beslenmesine dair yasak var ise, binadaki tüm kat malikleri hayvandan şikâyet.i olmadıklarını mahkemede beyan etseler bile, yine de mahkemeler hayvanın tahliyesine karar vermektedir.
- Yargıtay HGK.,T.19.02.1982, E.5-780, K.131 sayılı kararında “Bağımsız bölümlerde (kedi, köpek, tavuk) gibi hayvanların beslenmesini açıkça yasaklamış olan yönetim planı hükmüne tüm kat malikleri uymak zorundadır.”demiştir (karar için bkz. DAYLIK, Kadir: Kat Mülkiyeti Hukukunda Yönetim Planı, İstanbul 2007, s.86).
- Yargıtay HGK., T.19.2.1982, E.1981/5-780, K.1982/131 sayılı kararında “dava konusu olayda yönetim planının 5. maddesiyle, kat maliklerinin, kendi bağımsız bölümlerinde kedi, köpek ve tavuk gibi hayvanları beslemeleri açıkça men edilmiş bulunması itibariyle KMK.28.nci maddesi hükmüne göre, davalı ile diğer bütün kat maliklerinin söz konusu maddenin açık hükmü karşısında bu men hükmüne aynen uymak zorunluluğu altında bulundukları kabulü gerekir” demiştir (ilgili karar için bkz. GERMEÇ, Mahir Ersin: Kat Mülkiyeti Hukuku, Ankara 2008, s.391; KARAHACIOĞLU, Ali Haydar/ALTIN, Mehmet: Açıklamalı-İçtihatlı Kat Mülkiyeti Kanunu ve İlgili Kanunlar, Ankara 2004, s.318). Yargıtay 18.HD. T 10.7.1995, E.7532, K.8102 sayılı kararında “Anagayrimenkulün yönetim planının 27. maddesinin (d) bendinde kat malikleri kurulunca müsaade edilmedikçe anagayrimenkulün bağımsız bölüm, eklenti ve ortak yerlerinde köpek, kedi ve tavuk gibi hayvanların beslenmesi yasaklanmış bulunmaktadır. Davalının bağımsız bölümünde beslediği köpek etrafına rahatsızlık vermemiş olsa bile yönetim planı ile beslenmesi yasaklanmış bulunduğundan, uyuşmazlık çıktığında mahkemece bu yönetim planının sözü edilen hükmünün uygulanması zorunlu olup, davalı kat malikleri kurulunun, kendisine köpek beslemek müsaadesi verdiğine dair bir karar da ibraz etmediğinden mahkeme kararı doğrudur.”demiştir (ilgili karar için bkz. DAYLIK, s.103; GERMEÇ, s.395,830; KARAHACIOĞLU/ ALTIN, s.773; ÖZER, Muzaffer: Kat Mülkiyeti Yasası, Ankara 2008, s.423).